Μήνας: Οκτώβριος 2021

H Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου επισκέφθηκε τις κοινότητες Αγίες Παρασκιές και Μελέσσες του Δήμου Αρχανών – Αστερουσίων, καθώς και την κοινότητα Αρκαλοχωρίου του Δήμου Μίνωα Πεδιάδας στην Περιφερειακή Ενότητα Ηρακλείου Κρήτης, οι οποίες επλήγησαν από τους ισχυρούς σεισμούς του περασμένου Σεπτεμβρίου. Ενημερώθηκε από τις τοπικές αρχές και τους κατοίκους για το μέγεθος των ζημιών και τις συνέπειες του καταστροφικού φαινομένου.

Αμέσως μετά, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Θέλω να εκφράσω τη θλίψη μου για τις μεγάλες καταστροφές που προκάλεσαν οι πρόσφατοι σεισμοί στα χωριά στην ευρύτερη περιοχή του Αρκαλοχωρίου της Κρήτης, και την αμέριστη συμπαράστασή μου σε όσους από τους κατοίκους μέσα σε μια στιγμή έχασαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Είδα με χαρά και συγκίνηση πόσο λειτούργησε η αλληλεγγύη στην τοπική κοινωνία. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, η Περιφέρεια, οι Δήμαρχοι, από την πρώτη στιγμή, μαζί με τους εθελοντές και την κοινωνία των πολιτών, βοήθησαν να μη χαθεί ο έλεγχος, οι άνθρωποι να οργανωθούν, να μπορούν να ανταποκριθούν στις πρώτες ανάγκες, γιατί τα προβλήματα είναι σημαντικά.

Όλα τα σχολεία ήδη, από ό,τι ακούω και στις τρεις περιοχές που επισκέφθηκα, θα λειτουργούν από τη Δευτέρα. Τα ανοιχτά σχολεία είναι το πιο θετικό μήνυμα, το μήνυμα της ζωής που συνεχίζεται. Παρόλα αυτά, τα προβλήματα παραμένουν και είμαι βέβαιη ότι με τη στήριξη της Πολιτείας, που είναι αναγκαία εδώ, θα μπορέσουν σύντομα να αποκατασταθούν οι ζημιές, οι άνθρωποι να γυρίσουν στις ζωές τους και, στον χρόνο που θα απαιτηθεί, στα σπίτια τους, και η όμορφη αυτή περιοχή να βρει τους κανονικούς ρυθμούς της».

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, στο πλαίσιο των εορτασμών των 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης, εγκαινίασε στα Χανιά την έκθεση «Η Ελλάδα μετά την Επανάσταση, καλλιτεχνικοί θησαυροί από τη συλλογή Κρασάκη».

Ακολουθεί ο χαιρετισμός της Προέδρου της Δημοκρατίας:

«Με ιδιαίτερη χαρά εγκαινιάζω σήμερα τη μεγάλη έκθεση των σπάνιων καλλιτεχνημάτων και αντικειμένων που περιλαμβάνει η Συλλογή Κρασάκη και οργανώνει ο Δήμος και η Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Μέσα στις δεκαετίες, ένα ζευγάρι αφοσιωμένο στην τέχνη, η Τίνα και ο Μιχάλης Κρασάκης, δημιούργησαν μια συλλογή που φέρει ανάγλυφη τη μετάβαση από την περίκλειστη Ελλάδα της Τουρκοκρατίας, στην Ελλάδα της ανεξαρτησίας, των ανοιχτών οριζόντων. Οι δύο συλλέκτες, ξεκινώντας από τα πρώτα νεανικά τους χρόνια, ψάχνοντας σε παλαιοπωλεία, παρακολουθώντας δημοπρασίες, αποκτώντας με το υστέρημά τους ό,τι τροφοδοτούσε το έντονο ενδιαφέρον τους για την περίοδο αυτή, ό,τι ερέθιζε το ασκημένο τους μάτι και το υψηλό αισθητικό κριτήριό τους, μας παρουσιάζουν σήμερα έναν καλλιτεχνικό θησαυρό που συντηρεί την ιστορική μνήμη και συμβάλλει στην αυτογνωσία μας.

Μας εντυπωσιάζει το εύρος της συλλογής, η ποικιλία των εκθεμάτων. Μας προκαλεί συγκίνηση το συλλεκτικό πάθος και η διορατικότητα του ζεύγους Κρασάκη. Η περιέργειά τους για τις ποικίλες πτυχές της ελληνικής περιπέτειας στον 19ο αιώνα και τις αρχές του 20ου και για τους τρόπους με τους οποίους αποτυπώθηκε εικαστικά, χειροτεχνικά, γραπτά. Η ικανότητά τους να διακρίνουν τη συμβολική αξία των αντικειμένων. Η αίσθηση ευθύνης που τους κινητοποίησε να διασώσουν έργα τέχνης με ελληνική θεματολογία. Μέσα από τις επιλογές τους αναδύεται ένας κόσμος γοητευτικός, μακρινός αλλά οικείος, ένα έθνος που αφυπνίζεται και διεκδικεί την ταυτότητά του, αλλά και τα πρόσωπα που εμμέσως διαμόρφωσαν αυτήν την ταυτότητα. Άλλοτε περιγράφοντας αδρά κάποια εξωτερικά χαρακτηριστικά της, όπως οι φιλέλληνες εικαστικοί, και άλλοτε τονίζοντας κάποια εσωτερικά στοιχεία της επιδιώκοντας να αναδείξουν την ουσία της, όπως οι μεγάλοι ζωγράφοι της εποχής, Γύζης, Λύτρας, Βολανάκης, Ιακωβίδης και άλλοι πολλοί.
Θεωρώ πολύ σημαντική την έκθεση της συλλογής σε μια πινακοθήκη της περιφέρειας, την Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Θέλω να συγχαρώ τον Δήμαρχο Χανίων Παναγιώτη Σημανδηράκη και τον Αντιδήμαρχο Χανίων και Πρόεδρο της Δημοτικής Πινακοθήκης Γιάννη Γιαννακάκη για την πρωτοβουλία τους να την φιλοξενήσουν στην πόλη τους. Τέτοιες πρωτοβουλίες αποτελούν ορόσημα πολιτιστικής και εκπαιδευτικής δραστηριότητας, ενισχύουν την πνευματική παράδοση των Χανίων και διευρύνουν τους ορίζοντες της πόλης. Θερμά συγχαρητήρια οφείλονται επίσης στον επιμελητή της έκθεσης Δημήτρη Ανδρεαδάκη και τους συνεργάτες του, που με τη σύγχρονη και ιδιαίτερα φροντισμένη προσέγγιση των εκθεμάτων μας παρέχουν μια πλούσια αισθητική και γνωσιακή εμπειρία. Εύχομαι γόνιμη συνέχεια στο έργο σας, έμπνευση και δύναμη.

Ο τελευταίος λόγος, βεβαίως, οφείλεται στην Τίνα και τον Μιχάλη Κρασάκη. Ανοίγοντας την συλλογή τους στο κοινό, πέρασαν από την υποκειμενικότητα του συλλέκτη στην προσφορά προς το σύνολο, μια προσφορά ιστορικής γνώσης, αισθητικής απόλαυσης και γνήσιου πατριωτισμού. Τους ευχαριστούμε από καρδιάς».

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου αναγορεύθηκε Επίτιμη Πρόεδρος και Εταίρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος».

Ακολουθεί η αντιφώνηση της κυρίας Σακελλαροπούλου:

«Αισθάνομαι μεγάλη συγκίνηση που βρίσκομαι σήμερα εδώ, στην ιστορική οικία του Ελευθέριου Βενιζέλου. Ενός πολιτικού οραματιστή, που κάποιοι δεν δίστασαν να τον παρομοιάσουν με τον πολύτροπο, ομηρικό Οδυσσέα. Ενός ανθρώπου της δράσης με ατσάλινη θέληση αλλά και με μεσογειακή λεπτότητα, με μια δύναμη που δεν κραυγάζει αλλά τείνει αδιάκοπα στον στόχο της, “ευλύγιστη, σαν το πλεούμενο που αρμενίζει κάτω απ’ τ’ άστρα”, όπως τόσο ποιητικά τον περιέγραψε ο Γάλλος πολιτικός Εντουάρ Εριώ. Κορυφαίος ανάμεσα στους ξεχωριστούς Έλληνες πολιτικούς ηγέτες που σφράγισαν την ιστορία του τόπου μας, κυρίαρχος στην πολιτική σκηνή για περισσότερα από 25 χρόνια – πέρα από την θητεία του στην υπόδουλη Κρήτη – “αριστοτέχνης της έγκαιρης ενέργειας και της υλοποίησης του εφικτού”, υπήρξε ένα πρόσωπο πολύπλοκο, συχνά αντιφατικό, που συνδύαζε τα πιο διαφορετικά χαρακτηριστικά κατά τρόπο μοναδικό. Ήταν αριστοκρατικός και συνάμα λαϊκός, συναισθηματικός και ταυτόχρονα απρόσιτος, δημοκρατικός και κατά καιρούς αυταρχικός – μια εκρηκτική προσωπικότητα που αντιστέκεται σε κάθε εύκολο προσδιορισμό. Η Ελλάδα, κατά τη διάρκεια της πολιτικής του κυριαρχίας επέκτεινε σημαντικά τα σύνορά της, μεγαλούργησε, εκσυγχρονίστηκε, αλλά και διχάστηκε και υπέστη σοβαρές καταστροφές. Ο προσωπικός μαγνητισμός του, το ηγετικό του ταλέντο, η μεταρρυθμιστική του τόλμη, οι διπλωματικές του δεξιότητες, η διανοητική του συγκρότηση, η παιδεία του, το ρητορικό του χάρισμα, τον ανέδειξαν σε έναν από τους διαπρεπέστερους πολιτικούς της Ευρώπης, κάνοντας ιστορικούς όπως ο Γερμανός Έμιλ Λούντβιχ να τον συγκρίνουν με τον Βίσμαρκ και τον Μέτερνιχ. Και ταυτόχρονα, τον κατέστησαν επίζηλο αντίπαλο για τους εγχώριους πολιτικούς του ανταγωνιστές και αιώνιο πρότυπο για τους πολιτικούς του επιγόνους. “Θα ήτο βλασφημία να νομίσωμεν ότι ανήκεις εις ημάς. Ανήκεις εις το Πάνθεον των μεγίστων ανδρών της ελληνικής ιστορίας” είχε πει στο μνημόσυνό του το 1954 ο Γεώργιος Παπανδρέου.

Αυτή τη σπουδαία πολιτική φυσιογνωμία μελετά το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”· επικεντρώνεται στο έργο, την εποχή και τον βίο του μεγάλου πολιτικού μακριά από ιδεολογικές δεσμεύσεις και αγκυλώσεις, με ερευνητική ελευθερία, χωρίς ιεραρχικούς περιορισμούς.

Αγαπητοί φίλοι, παρακολουθώ το έργο που επιτελείτε και θαυμάζω τη συστηματική σας προσπάθεια για την δημιουργία της επιστημονικής εκείνης υποδομής που θα επιτρέψει την άνθιση των βενιζελικών σπουδών στη χώρα μας. Με εντυπωσιάζει το πλήθος και το εύρος των δραστηριοτήτων σας. Ιδιαίτερα σημαντικό θεωρώ το ψηφιακό αρχείο του Ιδρύματος, που παρακολουθώντας τη ζωή και τη δράση του Βενιζέλου μας δίνει παράλληλα πολύτιμες πληροφορίες για την πολιτική και κοινωνική κατάσταση της Ελλάδας από τα μέσα του 19ου αιώνα ως το 1960. Χαίρομαι που το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών εστιάζει στην έρευνα και μελέτη της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας της Κρήτης και της Ελλάδας με έμφαση στην περίοδο που έδρασε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, εμβαθύνοντας στους ιδιαίτερους δεσμούς του με την Κρήτη. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Βενιζέλος, διατηρώντας αλώβητη την κρητική του ταυτότητα και παραμένοντας πιστός στις παραδόσεις και τις μορφές των κοινωνικών σχέσεων που εκπορεύονταν από τη Μεγαλόνησο, επέδειξε ένα καθαρά ευρωπαϊκό, φιλελεύθερο πνεύμα και μια εντυπωσιακά πρώιμη κατανόηση των αλληλεξαρτήσεων του τοπικού με το διεθνές.

Σε καιρούς μεταβατικούς όπως οι σημερινοί, η συνολική δέσμευση και προσήλωση του Βενιζέλου στο δημόσιο συμφέρον, ο ανανεωτικός και μεταρρυθμιστικός προσανατολισμός του, ο δυναμισμός, η ευστροφία και η αισιοδοξία του, δεν προκαλούν μόνο τον θαυμασμό μας αλλά λειτουργούν και ως αφετηρία προβληματισμού για το παρόν και το μέλλον μας. Για όλους αυτούς τους λόγους, αποτελεί μέγιστη τιμή προς το πρόσωπό μου, αλλά και προς τον θεσμό τον οποίο εκπροσωπώ, η αναγόρευσή μου σε επίτιμη πρόεδρο του Ιδρύματος. Τιμή και ευθύνη, καθώς γίνομαι κι εγώ κομμάτι της σημαντικής προσπάθειας την οποία καταβάλλει το Ίδρυμα για την ενίσχυση της εθνικής μας αυτογνωσίας.

Σας ευχαριστώ θερμά».

Είχε προηγηθεί επίσκεψη της Προέδρου της Δημοκρατίας στο Παράρτημα Προστασίας Παιδιών και Νέων Χανίων του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Κρήτης. Η κυρία Σακελλαροπούλου ενημερώθηκε για το έργο του Παραρτήματος και συνομίλησε με τα παιδιά και τους νέους που υποστηρίζονται και φιλοξενούνται εκεί.

Καθοριστικός παράγοντας της αξίας μιας συλλογής είναι η προσωπικότητα του συλλέκτη. Ο προσανατολισμός του, τα κίνητρά του, η αντίληψή του για το ωραίο, η ποιότητα της αισθητικής συγκίνησης, η ικανότητά του να διακρίνει τη συμβολική αξία των αντικειμένων. Αλλά και η σκέψη του. Η δυνατότητά του να συνθέτει έναν κώδικα επικοινωνίας, έναν συλλογισμό πάνω στον υλικό κόσμο των αντικειμένων και τη σημειολογία τους. Να παραγάγει λόγο μέσα από τα αντικείμενα που επιλέγει.

Ο Μιχάλης και η Τίνα Κρασάκη δημιούργησαν, μέσα στον χρόνο, μια πλούσια συλλογή από ζωγραφικά έργα, σχέδια, βιβλία, καθημερινά αντικείμενα, παραδοσιακές φορεσιές και ασημοκαπνισμένα όπλα που αποτυπώνουν ή φέρουν έκτυπη τη μετάβαση από την περίκλειστη Ελλάδα της Τουρκοκρατίας στην Ελλάδα της ανεξαρτησίας, των ανοιχτών οριζόντων. Η ποικιλότητα και το εύρος της συλλογής τους φανερώνουν το έντονο ενδιαφέρον τους για το συγκεκριμένο πολιτιστικό, καλλιτεχνικό, λαογραφικό και ιστορικό πλαίσιο, την αίσθηση ευθύνης για τη διάσωση έργων τέχνης με ελληνική θεματολογία και το πάθος τους για τη συντήρηση της ιστορικής μνήμης μιας κρίσιμης εποχής. Τεκμήρια συμβάντων, ίχνη της ελληνικής περιπέτειας στα πρώιμα επαναστατικά και μετεπαναστατικά χρόνια, μαρτυρίες της σφυρηλάτησης των πρώτων πνευματικών δεσμών της νεώτερης Ελλάδας με τη Δύση μέσα από το φαινόμενο του περιηγητισμού, του φιλελληνισμού και της ταξιδιωτικής περιπλάνησης, συνθέτουν –μαζί με τα σημαντικά έργα ελληνικής ζωγραφικής του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα τα οποία αποτελούν ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον μέρος της συλλογής Κρασάκη –, έναν πολιτισμικό θησαυρό που συμβάλλει στην αυτογνωσία μας.

Θεωρώ πολύ σημαντική την έκθεση της συλλογής σε μια πινακοθήκη της περιφέρειας, την Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων. Ανοίγοντας την συλλογή τους στο κοινό, η Τίνα και ο Μιχάλης Κρασάκης περνούν από την υποκειμενικότητα του συλλέκτη στην προσφορά προς το σύνολο, μια προσφορά ιστορικής γνώσης, αισθητικής απόλαυσης και γνήσιου πατριωτισμού.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου απηύθυνε χαιρετισμό στην έναρξη του συνεδρίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που διοργανώνει η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.

Ακολουθεί ο χαιρετισμός της κυρίας Σακελλαροπούλου:

«Χαίρομαι ιδιαίτερα που βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σε συναδέλφους και φίλους και θα ήθελα να συγχαρώ την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων για τη διοργάνωση του συνεδρίου.
Είναι αλήθεια ότι διανύουμε την εποχή των προκλήσεων, που θέτουν σε αμφισβήτηση τον τρόπο ζωής μας, αξίες και ιδανικά που μέχρι πρότινος θεωρούνταν δεδομένα. Η οικονομική και η προσφυγική και μεταναστευτική κρίση, η πανδημία, η κλιματική αλλαγή, αλλά και η άνοδος του λαϊκισμού, συγκροτούν μια επισφαλή συνθήκη για τα δικαιώματα και τα κεκτημένα μας.

Στις κρίσεις, ο εθνικός δικαστής βρίσκεται αντιμέτωπος με κομβικά ζητήματα προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως συνέβη κατεξοχήν την περίοδο της πανδημίας, με τα περιοριστικά μέτρα που έλαβε ο νομοθέτης και η διοίκηση, προκειμένου να διαφυλάξει την ανθρώπινη ζωή και τη δημόσια υγεία. Στις υποθέσεις αυτές, αναδεικνύεται και μεταλλάσσεται ο ρόλος του δικαστή, ο οποίος αναλαμβάνει όλο και μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης στη διαχείριση εξαιρετικών καταστάσεων. Παράλληλα, εντείνονται και οι προσδοκίες των πολιτών από τη δικαιοσύνη.

Στο φιλελεύθερο και δημοκρατικό μας πολίτευμα, η προστασία των δικαιωμάτων είναι μια από τις βασικές αποστολές του δικαστή. Η ανεξάρτητη και αμερόληπτη δικαιοσύνη αποτελεί πυλώνα του Κράτους Δικαίου, τη μείζονα θεσμική εγγύηση επίλυσης των διαφορών μας και αποτροπής της αυθαιρεσίας της εξουσίας. Η υπεροχή του Συντάγματος δεν έχει μόνο τυπική εμβέλεια. Αποτυπώνει, ουσιαστικά και συμβολικά, τη θεμελιακή συναίνεσή μας στην κατοχύρωση και ισχύ των δικαιωμάτων μας.

Κατά την εκτέλεση του καθήκοντός του, ο δικαστής διαθέτει μια σειρά από μεθοδολογικά και δογματικά εργαλεία, με σημαντικότερο, όπως αποδεικνύεται στις μέρες μας, την αρχή της αναλογικότητας. Στο ελληνικό σύστημα ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων, με τον συγκεκριμένο και παρεμπίπτοντα χαρακτήρα του, ο δικαστικός συλλογισμός οφείλει να λαμβάνει υπόψη το πραγματολογικό και νομικό πλαίσιο. Δεν αναπτύσσεται εν κενώ, αλλά εντάσσεται συστηματικά σε ένα γενικότερο πλέγμα κανόνων και πραγματικών δεδομένων.

Την ίδια στιγμή, ενυπάρχει ο κίνδυνος η δικαστική λειτουργία να αυτοαναγορευθεί σε τελικό αποφασιστικό όργανο και συνδιαμορφωτή των πολιτικών αποφάσεων. Δεν εμπίπτει, όμως, στις αρμοδιότητες του δικαστή να ασκεί πολιτική. Πρέπει να αποστασιοποιείται από τις καθαρά προσωπικές του αντιλήψεις και πεποιθήσεις και να επιδεικνύει ήθος και δικαστική αυτοδέσμευση. Ο σεβασμός στη διάκριση των λειτουργιών, όπως και η δικαστική ενσυναίσθηση, επιβάλλουν, ταυτόχρονα με την προστασία των δικαιωμάτων, την αναγνώριση της διακριτικής ευχέρειας της πολιτικής εξουσίας. Στα σύγχρονα πεδία της υψηλής διακινδύνευσης των δικαιωμάτων, όπου αναπτύσσεται μια σύνθετη σχέση με το δημόσιο και το γενικό συμφέρον, όπως στο παράδειγμα της πανδημίας ή της κλιματικής αλλαγής, η σχέση δικαστή και νομοθέτη συναρτάται με σύνθετες σταθμίσεις, που απαιτούν αφενός τη νομική ακριβολογία, αφετέρου τη θεσμική ισορροπία.

Ο σεβασμός των δικαιωμάτων δεν είναι, ωστόσο, το μοναδικό στοίχημα για τον δικαστή. Η ίδια η μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης, στην κατεύθυνση της ταχύτερης και αποτελεσματικότερης απονομής της, συνιστά την πλέον κρίσιμη παράμετρο για την ικανοποίηση ενός θεμελιώδους δικαιώματος των πολιτών, του δικαιώματος δικαστικής προστασίας, καθώς και τον βασικό δείκτη της ποιότητας του νομικού μας πολιτισμού. Η επίτευξη αυτού του στόχου δεν έγκειται αποκλειστικά στην πολιτική βούληση, αλλά και στην οικειοποίησή του και προώθηση από όλους όσους υπηρετούν το δίκαιο.
Θα ήθελα να ευχηθώ κάθε επιτυχία στις εργασίες του συνεδρίου σας».

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ: Με ιδιαίτερη χαρά σας υποδέχομαι στο Προεδρικό Μέγαρο, Καγκελάριε Μέρκελ. Υποδέχομαι μια σπουδαία πολιτικό, που διαμόρφωσε σε μεγάλο μέρος την πολιτική της Γερμανίας, αλλά και της Ευρώπης, σχεδόν για δύο δεκαετίες. Η παραμονή σας στο τιμόνι μιας σημαντικής ευρωπαϊκής δύναμης για δεκαέξι χρόνια είμαι σίγουρη ότι σας έφερε αντιμέτωπη με πολλές κρίσεις και προκλήσεις, αλλά σας προσέφερε και την ικανοποίηση να συμβάλετε προσωπικά στην αντιμετώπιση καταστάσεων δύσκολων για την ευρωπαϊκή μας οικογένεια.

Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και προσωπικά για τις προσπάθειες που καταβάλατε για την ενίσχυση και τη διαφύλαξη των διμερών μας σχέσεων και για τη σταθερά φιλοευρωπαϊκή σας στάση σε μια σειρά από ζητήματα που έθεσαν σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή συνοχή. Υπήρξαν βεβαίως και στιγμές δυσκολίας και έντασης. Η οικονομική κρίση που αντιμετώπισαν πολλές χώρες της Ευρώπης έφερε κυρίως σε δύσκολη θέση την Ελλάδα, που κλήθηκε να πληρώσει ένα βαρύ τίμημα. Ήταν μια πρωτόγνωρη κατάσταση, τόσο σε πραγματικό όσο και σε θεσμικό επίπεδο. Και στην Ελλάδα, αισθανθήκαμε πολλές φορές, δικαιολογημένα, μόνοι. Νομίζω όμως ότι το διάστημα που κύλησε και οι εμπειρίες που βιώσαμε σ΄ αυτή την περίοδο συνέβαλαν στην αλληλοκατανόηση και στην άντληση χρήσιμων συμπερασμάτων για το παρόν και το μέλλον. Και είναι σημαντικό ότι η Ευρώπη διατήρησε τη συνοχή της και αυτό καταδείχθηκε και στη διαχείριση της πανδημίας και τώρα στη λειτουργία του Ταμείου Ανάκαμψης.

Οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας και Γερμανίας έχουν στέρεες βάσεις και φυσικά υπάρχει ένα περιθώριο ενίσχυσης και ενδυνάμωσής τους σε πάρα πολλούς τομείς, όχι μόνο στον οικονομικό, εμπορικό τομέα, στον τουρισμό, αλλά κυρίως στην αντιμετώπιση των προβλημάτων όπως είναι η διαχείριση της μετανάστευσης, η κλιματική αλλαγή και βέβαια η ενίσχυση του διαλόγου για το μέλλον της Ευρώπης με την κοινωνία των πολιτών και ιδίως τους νέους, στους οποίους και ανήκει το μέλλον.

Προσβλέπουμε πάντα στη στήριξη της Γερμανίας και στα εθνικά μας θέματα. Η Ελλάδα είναι πιστή στην Ευρώπη και πιστεύει στον διάλογο και στις σχέσεις καλής γειτονίας, με σεβασμό πάντα στο διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο. Αλλά ο διάλογος βέβαια προϋποθέτει την καλή διάθεση και της άλλης πλευράς, δεν μπορεί να είναι μονομερής.

Τέλος, σε προσωπικό επίπεδο, θα ήθελα να σας ευχηθώ Καγκελάριε, μετά την αποχώρησή σας από την κεντρική πολιτική σκηνή να συνεχίσετε, και είμαι βέβαιη ότι θα το κάνετε, να είσθε δημιουργική και δραστήρια, αλλά και να απολαύσετε στιγμές χαλάρωσης με την οικογένεια και τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Και πάλι καλώς ήρθατε.

ANGELA MERKEL: Ευχαριστώ πάρα πολύ κυρία Πρόεδρε, χαίρομαι ιδιαίτερα που μου δίνεται η ευκαιρία να σας γνωρίσω και προσωπικά και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την υποδοχή σας. Και όπως είπα και όταν σας πρωτοσυνάντησα, χαίρομαι ιδιαίτερα που είστε και γυναίκα. Νομίζω ότι θα αποτελέσει κανονικότητα αυτό, σιγά σιγά να υπάρχουν γυναίκες στην πολιτική.

Αναφερθήκατε στις σχέσεις μας οι οποίες έζησαν κάποια σκαμπανεβάσματα, οι οποίες όμως εδράζονται σε πολύ στέρεες βάσεις και οι οποίες θα μας οδηγήσουν και στο μέλλον. Και πρέπει να πω, εν κατακλείδι, ότι ο διάλογος πάντα υπήρξε το κλειδί προς αναζήτηση και εξεύρεση λύσης.

Βέβαια οι προκλήσεις ήταν διαφορετικές κάθε φορά, είχαμε τη σταθεροποίηση του ευρώ από τη μία πλευρά, είχαμε φυσικά μία σειρά από μεταρρυθμίσεις που ήταν απαραίτητες να γίνουν σε όλες τις χώρες και στην Ελλάδα, αλλά νομίζω ότι το μεγαλύτερο θέμα ήταν το μεταναστευτικό, όπου εκεί η Γερμανία και η Ελλάδα μπόρεσαν εποικοδομητικά να συνεργαστούν.

Και μετά, αναφερθήκατε στην πανδημία, ήταν μια εντελώς διαφορετικού τύπου πρόκληση αν θέλετε, η οποία, ειδικά για μία χώρα σαν την Ελλάδα που είχε ήδη υποφέρει, ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Θεωρώ ότι είναι πολύ καλό το γεγονός ότι δημιουργήσαμε αυτά τα ταμεία, όπως το Ταμείο Ανάκαμψης ή το Next Generation Fund.

Αυτό που μας έδωσε δύναμη, κατά την άποψή μου, αυτό το διάστημα, μεταξύ πολιτικών, γυναικών και ανδρών, Γερμανίας και Ελλάδας, ήταν το γεγονός ότι πάντα είχαμε την αίσθηση ότι ανήκουμε μαζί.

Και νομίζω ότι αυτή θα πρέπει να είναι και η βασική αίσθηση σε σχέση με τις προκλήσεις που θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και στο μέλλον. Σας ευχαριστώ για τις ευχές που διατυπώσατε για την επόμενη περίοδο της ζωής μου. Θα παραμείνω ένα πολιτικό άτομο, αλλά θα παραδώσω την ευθύνη.

Χαίρομαι πολύ για τη συζήτηση που θα ακολουθήσει.

«Η επέτειος του «ΟΧΙ» είναι μια μέρα τιμής και υπερηφάνειας για το έθνος μας. Μια ένδοξη στιγμή της ιστορίας μας, όταν οι Έλληνες αρνήθηκαν να παραδοθούν, αντιτάχθηκαν ηρωικά στη φασιστική εισβολή και κατανίκησαν έναν υπέρτερο εχθρό. Το έπος του ’40 μας υπενθυμίζει όλα αυτά που μπορούμε να πετύχουμε όταν είμαστε ενωμένοι.

Είναι μεγάλη η ευγνωμοσύνη μας στις Ένοπλες Δυνάμεις που εγγυώνται την ασφάλειά μας και προασπίζονται την πατρίδα απέναντι σε κάθε απειλή. Από το υψηλό φρόνημα και την ετοιμότητά τους αντλούμε παράδειγμα ευθύνης και ομοψυχίας».

Νωρίτερα η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατέθεσε στεφάνι στο Ηρώο του Γ’ Σώματος Στρατού.

ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟΣ (Ι) ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΗΣ: «Ελληνίδες, Έλληνες χρόνια μας πολλά. Πέρασαν 81 χρόνια από τότε που η ελληνική ψυχή κοίταξε στα μάτια τον εχθρό και αντιστάθηκε, πάλεψε και τελικά νίκησε. Επαληθεύονται τα λόγια του Κωστή Παλαμά πως “Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στέμμα / Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και το αίμα”. Χρόνια πολλά Ελλάδα, χρόνια πολλά Θεσσαλονίκη, χρόνια πολλά Μακεδονία!»

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΥ: «Κύριε Επισμηναγέ,
Σήμερα τιμάμε όλους εκείνους, που στο έπος του ‘40 αγωνίστηκαν ηρωικά και θυσιάστηκαν για να είμαστε εμείς ελεύθεροι.
Είμαστε ευγνώμονες προς τις Ένοπλες Δυνάμεις μας, που εγγυώνται την εθνική μας ανεξαρτησία και προασπίζονται την πατρίδα από κάθε απειλή σε γη, ουρανό και θάλασσα.
Χρόνια πολλά!»

Αποχαιρετώντας σήμερα την Φώφη Γεννηματά, δεν αποχαιρετάμε μόνο μια γυναίκα πολιτικό που διακρινόταν για το δημοκρατικό της ήθος, την εντιμότητα και την αποτελεσματικότητά της. Δεν αποχαιρετάμε μόνο μια γυναίκα που αντιμετώπισε την σκληρή ασθένεια με σθένος και ειλικρίνεια. Αποχαιρετάμε ένα πρότυπο αισιοδοξίας και διακριτικότητας, έναν άνθρωπο με έμφυτη ευγένεια που διέκρινε και διαφύλασσε τα όρια ανάμεσα στο δημόσιο και το ιδιωτικό, γνωρίζοντας, ωστόσο, πότε το ατομικό βίωμα αξίζει να κοινοποιηθεί για να στηρίξει και άλλους με την αλήθεια του. Το πάθος με το οποίο η Φώφη Γεννηματά υποστήριξε τη βελτίωση των δημόσιων δομών υγείας είναι η πρακτική έκφραση αυτής της στάσης ζωής.

Η πάνδημη θλίψη για το πρόωρο τέλος της φανερώνει πόσο αυτή η στάση ενέπνεε και καθοδηγούσε. Άμεση στην επαφή της με τους πολίτες, ανθρώπινη, μαχητική και αξιοπρεπής, μετριοπαθής και συναινετική, διατήρησε την πίστη της στη ζωή ως την ύστατη ώρα. Δεν κατέθεσε τα όπλα, δεν αποσύρθηκε από την πολιτική σκηνή, προσπάθησε, και κατάφερε, να συνδυάσει τον προσωπικό της αγώνα με τις μικρές και μεγάλες μάχες στον πολιτικό στίβο. Να πολεμήσει τον φόβο, την αποθάρρυνση, την παραίτηση. Και να δικαιώσει, με τη μέγιστη συνέπεια, τους πολλαπλούς ρόλους που με τόση δύναμη είχε επωμισθεί. Αφοσιωμένη μητέρα, σύζυγος, πολιτικός. Και αξιαγάπητη σύντροφος, συνάδελφος, φίλη.

Ήταν πάντα κοντά σε όσους είχαν ανάγκη, ανεξαρτήτως φύλου, καταγωγής ή άλλων διακρίσεων. Ιδιαίτερα στις γυναίκες. Μίλησε θαρραλέα για τα στερεότυπα που τις καθηλώνουν, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν. Είχε κατανοήσει σε βάθος ότι οι δυνάμεις που συντηρούν τις έμφυλες ανισότητες είναι πολλαπλές, συνδεδεμένες, αλληλεξαρτώμενες. Δεν προσήλθε στην πολιτική στη βάση της αντιπαλότητας, αλλά της συνεργασίας και του διαλόγου. Δεν ήταν πάντα εύκολο. Όμως η Φώφη Γεννηματά κατάφερε να υπερβεί διχαστικές αντιλήψεις, καταδικάζοντάς τες όποτε τις έβλεπε να αναδύονται, πάντοτε με προσήνεια και αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό κατέκτησε τον σεβασμό στο κόμμα της, στη Βουλή, στην κοινωνία.

Ο καρκίνος ήταν μια συνεχής, απειλητική παρουσία για τη Φώφη Γεννηματά. Ένας απαθής και ασυγκίνητος ξένος, από τα πρώτα νεανικά της χρόνια, όταν πολύ νωρίς, έχασε και τους δυο γονείς της, ως την ώρα της δικής της διάγνωσης, ως το δικό της τέλος. Ως την τελευταία στιγμή, ωστόσο, η Φώφη Γεννηματά παρέμεινε αξιόμαχη. Διέσχισε την εχθρική επικράτεια της ασθένειας με αξιοθαύμαστο θάρρος. Δεν ενέδωσε στον πειρασμό να γίνει εγωκεντρική ή αυτοαναφορική, δεν άφησε καμιά ρωγμή από την οποία θα μπορούσε να διεισδύσει ο οίκτος των άλλων. Στην προδοσία του σώματος και τον φόβο του θανάτου, η Φώφη αντέταξε την ψυχική ρώμη, την ακατάβλητη δράση. Εκείνοι που γνώρισαν από κοντά τη χαμογελαστή της δοτικότητα, την τρυφερότητα και τη δύναμή της, ο σύζυγός της, τα τρία της παιδιά που τόσο καμάρωνε και αγαπούσε, εύχομαι να βρουν στη σπουδαία παρακαταθήκη της παρηγοριά για την αβάσταχτη απώλεια που βιώνουν. Όλοι εμείς που την αποχαιρετάμε σήμερα θα την θυμόμαστε πάντα σαν ένα πρότυπο ακεραιότητας και γενναιότητας. Γιατί η Φώφη Γεννηματά έκανε «οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου». Μέσα από την οδύνη, κατέκτησε την πληρότητα.

Καλό της ταξίδι!

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου παρέστη στην έπαρση της σημαίας στον Λευκό Πύργο και ακολούθως στην επίσημη δοξολογία στον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου.

Αμέσως μετά, η κυρία Σακελλαροπούλου δήλωσε:

«Η σχέση της Θεσσαλονίκης με τον πολιούχο της, τον αθλοφόρο Άγιο Δημήτριο, είναι βαθιά ριζωμένη στην ιστορία. Υπήρξε στρατηλάτης και συμπολεμιστής μαζί για τους πιστούς από τα βυζαντινά χρόνια. Αυτόν επικαλούνταν στους αγώνες τους εναντίον των ξένων εισβολέων και με το όνομά του στα χείλη μπήκε ο ελληνικός στρατός στη Θεσσαλονίκη ως ελευθερωτής, στις 26 Οκτωβρίου του 1912. Συμμετέχοντας και φέτος με συγκίνηση στους εορτασμούς της πόλης μας, εύχομαι ο συμβολισμός τους να συνεχίσει να μας εμπνέει και να μας εμψυχώνει.
Χρόνια πολλά σε όλους».