Κύριε Πρόεδρε,
Αλλά και όλοι εσείς, αγαπητοί και αγαπητές, κάτοικοι του νησιού, θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου για την τόσο θερμή και τόσο ευγενική υποδοχή που μου κάνατε.
Δυστυχώς, εγώ δεν έχω τον τρόπο να αποδείξω τα αισθήματά μου όπως τα αποδείξατε εσείς, θέλω όμως να σας βεβαιώσω ότι είναι ανάλογα με τα δικά σας, το ίδιο θερμά και θέλω να συμφωνήσω και με σας, κύριε Πρόεδρε, για όλα όσα είπατε. Είπατε για τη σπουδαιότητα της επετείου την οποία κανείς δεν αμφισβητεί, όταν αναλογισθούμε μάλιστα ότι η ένωση των Επτανήσων ήταν η πρώτη επέκταση του πολύ μικρού χώρου του αρχικού ανεξάρτητου ελληνικού κράτους. Αυτό έδωσε την ώθηση για να μπορέσουν αργότερα οι Έλληνες να ελευθερώσουν και άλλες περιοχές.
Θα συμφωνήσω μαζί σας για τη σπουδαιότητα αυτών των νησιών, που είναι ακριτικά και σπουδαία νησιά, για την αποστολή σας, για τον ρόλο τον οποίο παίζετε, αντιλαμβανόμενος συγχρόνως και τις διεθνείς συνθήκες που επικρατούν πια στα νησιά, που δεν επιτρέπουν στους νέους να μείνουν – τώρα μου λέγατε για τα παιδιά σας που είναι όλα στην Αμερική – και θέλω από εδώ να στείλω και στους εν Αμερική συμπατριώτες μας τους θερμούς χαιρετισμούς μου, την αγάπη μου και τις ευχές μου, να είναι πάντα καλά, να προκόβουν και να έχουν διαρκή επαφή με τον τόπο τους, όπως είμαι βέβαιος ότι έχουν, να επιστρέφουν κάθε καλοκαίρι και να ξαναφεύγουν παίρνοντας μαζί τους όχι απλώς την ανάμνηση αλλά την ίδια την εικόνα της πατρίδος που τους συνοδεύει πάντοτε.
Εγώ είμαι εξαιρετικά ευτυχής ότι μου επέτρεψε η τύχη κατά το διάστημα της προεδρίας μου να επισκεφθώ – και ελπίζω να επισκεφθώ και τα άλλα δύο νησιά – και την Ερείκουσα και τους Οθωνούς – για να μεταφέρω και εκεί όχι μόνο τα δικά μου αισθήματα, αλλά τα αισθήματα ολοκλήρου του ελληνικού λαού.
Μπορεί να έχετε το αίσθημα και είναι δικαιολογημένο της κατά κάποιο τρόπο εγκαταλείψεως, γιατί είσαστε σε έναν πολύ απομεμακρυσμένο τόπο, είσαστε ένα μικρό νησί και δεν αντιλαμβάνεστε με τον ίδιο τρόπο που οι άλλοι Έλληνες αντιλαμβάνονται ή επιθυμούν να έχουν τη στοργή του κράτους. Είσαστε πιο απομακρυσμένοι, έχετε λιγότερη στοργή, λιγότερη φροντίδα, λιγότερη παρουσία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο ελληνικός λαός λησμονεί αυτά τα σπουδαία νησιά που περιβάλλουν το βόρειο τμήμα της Κέρκυρας και αποτελούν συγχρόνως το βορειοδυτικό ακραίο σημείο της ελληνικής επικράτειας. Είναι πάρα πολύ σημαντικά όλα αυτά τα ακραία σημεία και μάλιστα τα νησιωτικά που αποτελούν τα όρια της πατρίδας μας. Kαι αυτό είναι η υπερηφάνεια σας, ότι δεν είσαστε απλώς Επτανήσιοι αλλά είσαστε οι ακραίοι ακρίτες της Ελλάδος μας, οι ακραίοι φρουροί. Και αυτό το αίσθημα της αγάπης εκ μέρους όλων των υπολοίπων Ελλήνων έρχομαι να σας το φέρω και να σας βεβαιώσω ότι δεν λησμονούν οι υπόλοιποι Έλληνες αυτό το οποίο κάνετε εσείς εδώ.
Θέλω, λοιπόν, άλλη μια φορά να σας ευχηθώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου να έχετε πάντοτε χαρά, να είναι καλά οι δικοί σας, να μαθαίνετε πάντοτε ευχάριστα νέα από αυτούς, να είσαστε καλά οι εδώ παραμένοντες και να έχετε περισσότερες επισκέψεις απ όσες μέχρι στιγμής έχετε. Χρόνια πολλά σε όλους.-
