Σήμερα τιμάμε το ιερό πρόσωπο της μητέρας, αγωγό ζωής, φορέα αξιών, ενσάρκωση της ανιδιοτελούς αγάπης, της αυταπάρνησης, της ευθύνης, της συγγνώμης. Τιμάμε την τροφό και την παιδαγωγό, εκείνη που εισάγει τον νέο άνθρωπο στον κόσμο, του μεταγγίζει αρχές, συμβάλλει όσο κανείς άλλος στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη και ολοκλήρωσή του. «Μες στην αγάπη της πρωτάνθισε το Εγώ μου», έγραψε χαρακτηριστικά ο Ράινερ Μαρία Ρίλκε, ένας από τους αμέτρητους ποιητές που την ύμνησαν παγκοσμίως.
Η αρχετυπική εικόνα της γυναίκας σκυμμένης πάνω από το βρέφος στην αγκαλιά της, όπως η Παναγία πάνω από τον νεογέννητο Ιησού, είναι η αποτύπωση της πρωταρχικής σχέσης του ανθρώπου, αυτής που θα τον καθορίσει διά βίου. Νεαρή ή ηλικιωμένη, πλούσια ή φτωχή, βιολογική ή θετή, στέκει ακοίμητος φρουρός και συμπαραστάτης του, ασφαλές καταφύγιο, απάνεμο λιμάνι στις δυσκολίες της ζωής. Είναι η μόνιμη επίκληση του καθενός μας στις χαρές και στις λύπες, εκείνη που συνεχίζει να βρίσκεται κοντά μας ακόμα κι όταν δεν υπάρχει πια.
Σ’ έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς, η μητέρα αποτελεί τον πιο στέρεο κρίκο της κοινωνίας. Με τον καθημερινό της αγώνα διδάσκει τι σημαίνει δύναμη με ευαισθησία, προσφορά χωρίς όρους, πίστη στον άνθρωπο. Είναι λοιπόν απαράγραπτο καθήκον της πολιτείας να στηρίζει έμπρακτα την μητρότητα, διευρύνοντας την προστασία της, θεσπίζοντας μέτρα που θα διευκολύνουν την πρόσβαση των μητέρων σε ποιοτικές υπηρεσίες παιδείας, υγείας, και εργασίας, ενισχύοντας τις οικογένειες απέναντι στις κοινωνικές ανισότητες και το αυξημένο κόστος ζωής. Η φροντίδα για τις μητέρες είναι εγγύηση για το μέλλον και η αναγνώριση του πολύπλοκου και πολυσύνθετου ρόλου τους υπόσχεση για μια κοινωνία περισσότερο δίκαιη και συνεκτική.
