Με οδύνη ο ελληνισμός ανακαλεί στη μνήμη του, κάθε χρόνο αυτές τις μέρες, την αποτρόπαιη τουρκική εισβολή της 20ης Ιουλίου 1974, η οποία οδήγησε στην επί μισό αιώνα συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή του ενός τρίτου και πλέον του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατά παράβαση κάθε έννοιας διεθνούς νομιμότητας. Πέντε δεκαετίες αργότερα, η Κύπρος παραμένει, δυστυχώς, ημικατεχόμενη χώρα.
Δεν ξεχνάμε ποτέ. Εξακολουθούμε να είμαστε προσηλωμένοι στον διαρκή αγώνα για την ανατροπή των εγκληματικών συνεπειών της βάρβαρης αυτής εισβολής, του ξεριζωμού και του βίαιου εκτοπισμού διακοσίων χιλιάδων Κυπρίων, της μαζικής παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της σύλησης των ελληνικών πολιτιστικών μνημείων και της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης, αλλά και του προκλητικού, μέχρι και σήμερα, τουρκικού εποικισμού της αρχέγονης και ζώσας αυτής εστίας του ελληνισμού, τον βίαιο χωρισμό Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Αυτονόητη υποχρέωση και ευθύνη μας είναι να συνεχίσουμε να συμπαραστεκόμαστε στις οικογένειες των αγνοουμένων, μέχρι να διακριβωθεί η τύχη και του τελευταίου από αυτούς.
Στη διάρκεια των πενήντα χρόνων, η Κυπριακή Δημοκρατία κατάφερε να σταθεί στα πόδια της, με την αδελφική συνδρομή της Ελλάδας. Πριν ακριβώς είκοσι χρόνια έλαβε τη θέση που της αξίζει στην ευρωπαϊκή οικογένεια και, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποτελεί πυλώνα σταθερότητας και ειρήνης στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Από την πλευρά της, η Ελληνική Δημοκρατία δεν αποδέχθηκε τότε, ούτε πρόκειται ποτέ να αναγνωρίσει τα τετελεσμένα που επέβαλε ο Αττίλας στην Κύπρο. Το Κυπριακό αποτελεί μείζον διεθνές και ευρωπαϊκό θέμα και η επίλυσή του, στο πλαίσιο πάντοτε των σχετικών Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, ήταν και παραμένει ύψιστη εθνική προτεραιότητα και αταλάντευτος κοινός μας στόχος. Προς την κατεύθυνση αυτή, η Ελλάδα παρέχει την πλήρη υποστήριξή της στις προσπάθειες του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών και της Προσωπικής Απεσταλμένης του στην Κύπρο για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.
Τα μηνύματα ωστόσο της τουρκικής και της τουρκοκυπριακής πλευράς παραμένουν αρνητικά. Όσο η Άγκυρα και η τουρκοκυπριακή ηγεσία εμμένουν στις, εκτός πλαισίου των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, απαράδεκτες αξιώσεις τους, στις μεθοδεύσεις επιβολής νέων τετελεσμένων επί του εδάφους, καθώς και στη συνεχιζόμενη εκστρατεία για διεθνή αναβάθμιση της παράνομης αποσχιστικής οντότητας των κατεχομένων, δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας.
Η τουρκική στάση όμως δεν πρόκειται να αποδυναμώσει την προσήλωση της Ελλάδας και της Κύπρου στον στόχο επανέναρξης των διαπραγματεύσεων, στη βάση πάντα των σχετικών Αποφάσεων των Ηνωμένων Εθνών και του κεκτημένου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εγκατάλειψη από την Τουρκία των απαράδεκτων θέσεών της και η ουσιαστική συμβολή της στη διαδικασία εξεύρεσης λύσης στο πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών θα δημιουργούσε συνθήκες μεγάλης πολιτικής σταθερότητας και οικονομικής ανάπτυξης στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Κύριε Πρόεδρε της Κυπριακής Δημοκρατίας,
Κυρίες και κύριοι,
Η οριστική και πλήρης δικαίωση του ιερού Κυπριακού αγώνα αποτελεί κοινή υπόθεση και κορυφαία επιδίωξη του απανταχού ελληνισμού. Το χρωστάμε στην ιστορία. Η Κύπρος δεν είναι μόνον ο τόπος μιας μεγάλης εθνικής τραγωδίας, της οποίας οι πληγές είναι δυστυχώς ακόμη ανοιχτές. Είναι και ο τόπος που συμπυκνώνει τη μακρά παράδοση του ελληνικού τρόπου, της γλώσσας και του πολιτισμού μας. Μία θεμελιώδης αναφορά της ιστορικής μας μνήμης και συνείδησης.
Υποκλινόμαστε στη μνήμη των χιλιάδων πεσόντων αδελφών μας και εκφράζουμε τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη μας προς όλους τους γενναίους, Κυπρίους και Ελλαδίτες μαχητές και άδολους πατριώτες, που αντιμετώπισαν τις υπέρτερες δυνάμεις του εισβολέα, θυσιάζοντας και τη ζωή τους, στη σκληρή και άνιση αναμέτρηση του 1974.
Σας ευχαριστώ.