Μήνας: Αύγουστος 2021

Ενώπιον της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου και παρουσία του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη ορκίστηκαν από τον Επίσκοπο Ωρεών κ. Φιλόθεο οι:

1. Αθανάσιος Πλεύρης, ως Υπουργός Υγείας
2. Παναγιώτης Θεοδωρικάκος, ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη
3. Βασίλειος Κικίλιας, ως Υπουργός Τουρισμού
4. Ασημίνα Γκάγκα, ως Αναπληρώτρια Υπουργός Υγείας
5. Ανδρέας Κατσανιώτης, ως Υφυπουργός Εξωτερικών
6. Νικόλαος Χαρδαλιάς, ως Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας
7. Μιχαήλ Παπαδόπουλος, ως Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών
8. Γεώργιος Καραγιάννης, ως Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών
9. Συμεών Κεδίκογλου, ως Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, κατά τη δεύτερη ημέρα της επίσκεψής της στην Κάλυμνο, μετέβη στην Ψέριμο και συνομίλησε με τους κατοίκους του ακριτικού νησιού. Εκεί έκανε την ακόλουθη δήλωση: (περισσότερα…)

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, σε ειδική τελετή που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Πολιτισμού και Ιστορίας του νησιού, ανακηρύχθηκε επίτιμη δημότης Καλύμνου. Κατά την αντιφώνησή της η κυρία Σακελλαροπούλου είπε τα εξής:

«Κύριε Δήμαρχε,

Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα στην όμορφη Κάλυμνο, ένα νησί στενότατα συνδεδεμένο με τη ναυτική μας παράδοση, τόπο ανθρώπων ζεστών και δημιουργικών, με σπίτια και καρδιές ανοιχτές, με κήπους ολάνθιστους όπου «μαϊστραλίζουν οι μανταρινιές» όπως έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης. Νησί κατοικημένο από τη νεολιθική εποχή, καταγράφεται για πρώτη φορά στην Ιλιάδα του Ομήρου, στον κατάλογο με τα πλοία που έλαβαν μέρος στην εκστρατεία των Αχαιών εναντίον της Τροίας. Τότε αποκαλούνταν Κάλυδνα, από τις λέξεις καλός και ύδνα, δηλαδή ωραίος και νερό. Είναι ένα όνομα που μας κάνει να σκεφτούμε πόσο εύηχα και ευρηματικά ονοματοδοτούσαν τους τόπους οι αρχαίοι μας πρόγονοι, με τι ποιητική ακρίβεια συμπύκνωναν τα χαρακτηριστικά τους σε μια μονάχα λέξη. Γιατί η Κάλυδνα, που θα γίνει Κάλυμνος από τον 5ο αιώνα π.Χ., ήταν και παραμένει μια νήσος γλυκοκυματούσα που αρμενίζει στα διάφανα νερά του Αιγαίου, περιτριγυρισμένη από τις νησίδες της, την Τέλενδο, την Ψέριμο, τα Γλαρονήσια, τον Άγιο Νικόλαο, τον Άγιο Ανδρέα. Και στα χώματά της, η αρχαιότητα θα σμίξει με τα παλαιοχριστιανικά χρόνια και μαζί θα συναντήσουν το Βυζάντιο, την Ανατολή, μέσω των συχνών επαφών με τις απέναντι ακτές, αλλά και τη Δύση, την περίοδο της ιταλοκρατίας.

Ο Βυζαντινολόγος Καρλ Κρούμπαχερ που θα επισκεφθεί την Κάλυμνο το 1886 θα γράψει: «… Εδώ στη φτωχιά καλύβα του απλού Καλύμνιου, του ανεμοδαρμένου ναυτικού που δεν φοβάται τον καιρό και τις φουρτούνες, του εργατικού τεχνίτη και μάστορα, να ’ρθείς να μείνεις, ξένε, αν θες να γνωρίσεις την πνευματική σβελτάδα, τη σωματική αξιοσύνη, τον καλό χαρακτήρα του γένους των Ελλήνων – παρ’ όλα όσα υπέφερε». Και όλοι οι ερευνητές, οι ιστορικοί, οι ανθρωπολόγοι που βρέθηκαν στο νησί θα υπογραμμίσουν την αγάπη των Καλύμνιων για τον «βράχο τους» παρότι λίγα είχε να τους προσφέρει. Αντιμέτωποι μ’ ένα άγονο έδαφος και λιγοστές υποδομές «οι Καλύμνιοι, σαν τολμηρός, εργατικός και αιγαιοπελαγίτικος λαός που ήταν, σκέφτηκαν να εκμεταλλευτούν τη θάλασσα, που τη θεωρούσαν έναν πελώριο κάμπο», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ερευνήτρια Νικολέτα Τσίγκρα.

Αλλά αυτός ο «κάμπος με τα σφουγγάρια» έκρυβε πολλούς κινδύνους. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που είδα τον χορό του «πιασμένου μηχανικού», αυτή την συγκινητική απόδοση φόρου τιμής στους σφουγγαράδες που προσβάλλονταν από τη νόσο των δυτών. Ο πρωτοχορευτής ο οποίος, αναπαριστάνοντας τον ημιπαράλυτο μηχανικό, τρέμει, πέφτει και ξανασηκώνεται για να χορέψει πετώντας το μπαστούνι του, εκφράζει όλη την λεβεντιά και την αντρειοσύνη των σφουγγαράδων, ανατροφοδοτώντας τη μνήμη της στέρησης, της ανέχειας και του ηρωισμού. «Ο βουτηχτής παίζει πασέτα τη ζωή του», έγραψε ο Ανδρέας Καρκαβίτσας. «Το γνωρίζουν όλοι· το καλογνωρίζει πρώτος αυτός. Για τούτο μεταλαβαίνουν πριν φύγουν από το νησί· για τούτο οι καπετάνιοι παίρνουν σάβανα, κεριά και λιβάνι μαζί με τη γαλέτα κι άλλα χρειαζούμενα». Εξοικειωμένοι με τον κίνδυνο, απαξιώνοντας τον φόβο, ζώντας από μια δουλειά που καθημερινά συνομιλούσε με τον θάνατο, οι Καλύμνιοι σπογγαλιείς δημιούργησαν έναν ξεχωριστό πολιτισμό, συνυφασμένο με τη θάλασσα και το σφουγγάρι. Και είναι ένας πολιτισμός ζωντανός, παρ’ όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η σπογγαλιεία, τα οποία πιστεύω ότι θα έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε.

Αλλά η σημερινή Κάλυμνος δεν προσβλέπει μόνο στη σπογγαλιεία για να ζήσει. Υπήρξε και παραμένει το νησί των σφουγγαράδων, αλλά ταυτόχρονα είναι το νησί της αναρρίχησης, με τις πολλές περιπατητικές διαδρομές και τις εξερευνητικές προκλήσεις, το νησί των καταδύσεων και του ήπιου τουρισμού. Χαίρομαι για την αναπτυξιακή πορεία του νησιού και τις ευοίωνες προοπτικές του, τις οποίες ενισχύει η πρόσφατη ίδρυση της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού όπου προς το παρόν λειτουργεί μόνο σχολή Πλοιάρχων, αλλά ελπίζω πολύ σύντομα να λειτουργήσει και σχολή Μηχανικών. Kι ακόμα, τα προγραμματιζόμενα έργα βελτίωσης όλων των διδακτηρίων και η κατασκευή νέου λιμανιού, η αποκατάσταση του κτιρίου του λιμεναρχείου καθώς και των μεσαιωνικών κάστρων του νησιού.

Αγαπητοί μου συμπολίτες,

Αισθάνομαι μεγάλη τιμή και συγκίνηση που από σήμερα συγκαταλέγομαι κι εγώ ανάμεσα στους πολίτες της Καλύμνου. Εύχομαι να συνεχίσετε τον αγώνα τον καλό για τη βελτίωση των υποδομών του όμορφου νησιού σας, διατηρώντας, με την ίδια επιμέλεια που επιδεικνύετε ως σήμερα, τον παραδοσιακό του χαρακτήρα. Στην δύσκολη περίοδο που διανύουμε, καθώς η πανδημία δείχνει και πάλι το απειλητικό της πρόσωπο σε όλη τη χώρα εξαντλώντας τις αντοχές μας, πιστεύω ακράδαντα ότι εσείς, οι γενναίοι Καλύμνιοι, προσηλωμένοι στον στόχο του μαζικού εμβολιασμού, θα βγείτε νικητές και από αυτή τη μάχη. Οι ελπίδες μου για σύντομη επάνοδο στην ομαλή καθημερινότητα είναι μεγάλες. Όλοι μαζί θα καταφέρουμε να φτάσουμε στο αίσιο τέρμα αυτής της πρωτόγνωρης δοκιμασίας».

Χαιρετισμός στις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της Ναυμαχίας του Γέροντα

Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της τελετής, η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ξεναγήθηκε στα εκθέματα του Κέντρου Πολιτισμού και Ιστορίας και στη συνέχεια παρακολούθησε τις εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο της Ναυμαχίας του Γέροντα, όπου και απηύθυνε τον ακόλουθο χαιρετισμό:

Ανάμεσα στα πολλά, ανεκτίμητα εκθέματα του Ναυτικού Μουσείου της Ελλάδος, υπάρχει και ένα πιστοποιητικό συμμετοχής στη Ναυμαχία του Γέροντα, υπογεγραμμένο από προκρίτους της Νήσου Ύδρας. Μ’ αυτό αναγνωρίζεται ο Υδραίος Αθανάσιος Γκίκας ως «συντροφοναύτης εις το πυρπολικόν πλοίον διοικούμενον παρά του Καπετάνιου Γιάννη Ματρόζου, το οποίον κατά την της 29ης Αυγούστου λαμπράν ναυμαχίαν του Γέροντα έκαυσεν, ημέρας ούσης, τουρκικόν πολεμικόν πλοίον, ον εις τα πανιά και πολεμούν». Είναι ένας από τους πολλούς Έλληνες που συμμετείχαν σ’ αυτήν την ιδιαίτερα σημαντική για την έκβαση της Επανάστασης ναυμαχία, όπου ένας καθημαγμένος ελληνικός στόλος αποτελούμενος, μετά την καταστροφή της Κάσου και των Ψαρών, μόνο από 70 πλοία, κατόρθωσε να απωθήσει τις τετραπλάσιες σε μέγεθος ενωμένες δυνάμεις Τούρκων και Αιγυπτίων. Ένας από τους μπουρλοτιέρηδες που ρίχτηκαν ομόθυμα στη φωτιά αψηφώντας τις αντίξοες καιρικές συνθήκες, την εχθρική υπεροπλία, τα λεφούσια των Οθωμανών. Και μεταγγίζοντας στη ναυτική δεξιοσύνη τους πνεύμα σύμπνοιας και πάθος για την ελευθερία, κατάφεραν να επιβάλλουν την ελληνική κυριαρχία στη θάλασσα, απαραίτητη για να εξασφαλισθούν οι χερσαίες επιχειρήσεις και αναγκαία για να επιβιώσει ο Αγώνας.

Σήμερα, με την ευκαιρία του εορτασμού της επετείου της Ναυμαχίας και του περίλαμπρου ελληνικού θριάμβου, θα ήθελα να υπογραμμίσω τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά εκείνης της συγκυρίας. Η Ναυμαχία του Γέροντα διεξάγεται ενώ μαίνεται ο δεύτερος εμφύλιος. Η άγρια αντιπαλότητα Μωραϊτών, Ρουμελιωτών και Νησιωτών στην πορεία για την εθνική ολοκλήρωση προκαλεί αδελφοκτόνες συρράξεις. Όσα είχαν επιτευχθεί με θυσίες τα προηγούμενα χρόνια κινδυνεύουν. Ο Κιουταχής απειλεί από τον Βορρά και ο Ιμπραήμ από τον Νότο. Οι Τουρκοαιγύπτιοι έχουν καταστρέψει ολοσχερώς την Κάσο και τα Ψαρά, ενώ στη θάλασσα οι ναυτικές συγκρούσεις ανάμεσα σε μοίρες του ελληνικού και του τουρκικού στόλου κοντά στη Σάμο και την Ικαρία παραμένουν αμφίρροπες. Μόνο μετά τη ναυτική νίκη στη Μυκάλη, στις 5 Αυγούστου του 1824, θα αναθαρρήσουν οι Έλληνες, για να συνενωθούν λίγο αργότερα, στις 29 Αυγούστου 1824 και να συντρίψουν την οθωμανική αρμάδα. Υδραίικα, Σπετσιώτικα και όσα Ψαριανά πλοία είχαν απομείνει, υπό την ευφυή αρχηγία του ναυάρχου Μιαούλη και με την καθοριστική συνδρομή των ευέλικτων πυρπολικών υπό τον Παπανικολή, τον Παπαντώνη, τον Βατικιώτη, τον Ματρόζο, τον Τομπάζη, τον Τσαμαδό και άλλους, θα επιτύχουν το φαινομενικά ακατόρθωτο: να ανατινάξουν μια φρεγάτα με χίλιους στρατιώτες και ναύτες, να προκαλέσουν σοβαρές απώλειες στα οθωμανικά πλοία και να τρέψουν σε φυγή τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο.

Αυτή η αντίθεση ανάμεσα στις διχόνοιες, τα πολιτικά πάθη, τις προσωπικές αντιδικίες που ταλάνιζαν τους Έλληνες στην Στερεά και την Πελοπόννησο και τις ταυτόχρονες ναυμαχικές νίκες των Ελλήνων στο Αιγαίο μας καλούν να σκεφτούμε μέσα από ποιες ωδίνες επιτεύχθηκε τελικά η εθνική ολοκλήρωση. Και να αισθανθούμε υπερήφανοι επειδή, παρ’ όλες τις αδυναμίες, τις αντιφάσεις, τις παλινωδίες και τις συγκρούσεις που σημάδεψαν τον Αγώνα της Ανεξαρτησίας, το θαύμα της παλιγγενεσίας συντελέστηκε. Η Ναυμαχία του Γέροντα συνέτεινε τα μέγιστα σ’ αυτό το θαύμα. Υπήρξε ένα σημείο καμπής, μια απρόσμενη όσο και περιφανής ελληνική νίκη που τόνωσε το ηθικό των εξεγερμένων, προκάλεσε ρίγη ενθουσιασμού στην Κάλυμνο και τα γύρω νησιά, διέσωσε τη Σάμο, καθυστέρησε επί επτάμηνο την αποβίβαση του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, και διατήρησε ζωντανή τη φλόγα της Επανάστασης ως την καθοριστική για την έκβαση της εθνεγερσίας Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Τιμάμε με βαθύτατο σεβασμό αυτή τη φωτεινή στιγμή ομοψυχίας και πίστης, που έκανε τον Γάλλο Ναύαρχο Edmond Jurien de la Gravière να πει «Η παγκόσμια ναυτική ιστορία ίσως να μην έχει σελίδα περισσότερο ενδιαφέρουσα απ’ αυτήν για έναν ναυτικό» και τους μπαρουτοκαπνισμένους ναυμάχους των θαλασσών μας, ανάμεσά τους και τον «συντροφοναύτη» Αθανάσιο Γκίκα, για άλλη μια φορά, ήρωες.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέπτεται την Κάλυμνο για να παραστεί στις εορταστικές εκδηλώσεις για τη Ναυμαχία του Γέροντα. Την κυρία Σακελλαροπούλου υποδέχθηκαν ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Αλκιβιάδης Στεφανής, ο εκπρόσωπος της Βουλής Βασίλειος Υψηλάντης, ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου Γεώργιος Χατζημάρκος, ο Δήμαρχος Καλυμνίων Δημήτριος Διακομιχάλης και ο Έπαρχος Π.Ε. Καλύμνου Μανώλης Μουσελλής.

Η κυρία Σακελλαροπούλου, μετά τη δοξολογία και την κατάθεση στεφάνου, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

«Τιμάμε σήμερα την επέτειο της Ναυμαχίας του Γέροντα, μιας από τις πιο ένδοξες σελίδες της Ελληνικής Επανάστασης. Σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή του Αγώνα, μια χούφτα ελληνικά πλοία κατατρόπωσαν σ’ αυτά εδώ τα νερά την οθωμανική αρμάδα, χάρη στη δεξιοσύνη, τη γενναιότητα και την τόλμη των πυρπολητών και των καπετάνιων τους. Έτρεψαν σε φυγή τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο, διατηρώντας ζωντανή τη φλόγα της ελευθερίας. Η ανάμνηση της περίλαμπρης νίκης τους μας συνοδεύει, μας καθοδηγεί και μας εμπνέει».

Στη συνέχεια η Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιβιβάστηκε σε πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού και έριξε στεφάνι στη θάλασσα, στη μνήμη των ηρωικών ναυμάχων. Επιστρέφοντας, επισκέφθηκε το Μνημείο για τους Πεσόντες Αξιωματικούς στα Ίμια.

Ακολούθως, η κυρία Σακελλαροπούλου ξεναγήθηκε στο Επαρχείο Καλύμνου στην έκθεση με τίτλο: «Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος», που είναι αφιερωμένη στην επέτειο των 200 χρόνων από την Επανάσταση. Αμέσως μετά συμμετείχε σε σύσκεψη με τοπικούς φορείς στο Δημαρχείο.
Στη συνέχεια επισκέφθηκε το Ναυτικό Μουσείο Καλύμνου, όπου παρουσιάζονται η ναυτική παράδοση του νησιού, η ιστορία και οι μέθοδοι της σπογγαλιείας.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας μετέβη επίσης στην Τέλενδο και συναντήθηκε με τους κατοίκους του νησιού, καθώς και με τους 4 μαθητές του σχολείου.

Το απόγευμα θα ανακηρυχθεί επίτιμη δημότης Καλύμνου στο Κέντρο Πολιτισμού και Ιστορίας και θα παραστεί στην επετειακή εκδήλωση του Δήμου για τη Ναυμαχία του Γέροντα, όπου θα απευθύνει χαιρετισμό.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου συναντήθηκε με τον Αμερικανό Γερουσιαστή και Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας Robert (Bob) Menendez.
Η κυρία Σακελλαροπούλου εξέφρασε τη βαθιά της λύπη για τη χθεσινή τρομοκρατική επίθεση στο αεροδρόμιο της Καμπούλ που στοίχισε τη ζωή δεκάδων Αφγανών πολιτών και Αμερικανών στρατιωτικών και τόνισε την ανησυχία της για τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν. (περισσότερα…)

H Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου επισκέφθηκε τις κοινότητες Πευκών και Καυκανιάς του Δήμου Αρχαίας Ολυμπίας, οι οποίες επλήγησαν από την πρόσφατη πυρκαγιά, και ενημερώθηκε από τους κατοίκους και τις τοπικές αρχές για το μέγεθος και τις συνέπειες της καταστροφής. (περισσότερα…)

Συνέντευξη της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου στο Αυστριακό Πρακτορείο Ειδήσεων (Austria Presse Agentur), με τίτλο «Αφγανιστάν: Η Ελληνίδα Πρόεδρος Σακελλαροπούλου θεωρεί πως θα υπάρξουν προσφυγικές ροές προς την Ευρώπη» και υπότιτλο Κ. Σακελλαροπούλου: «Η αντιμετώπιση (του ζητήματος) είναι κατ’ αρχάς ευρωπαϊκή υπόθεση. Οι πυρκαγιές υπήρξαν μια φυσική καταστροφή διαστάσεων χωρίς προηγούμενο».

Η συνέντευξη δόθηκε στο περιθώριο της επίσκεψης της κυρίας Σακελλαροπούλου στην Αυστρία, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Forum του Alpbach, που διεξήχθη στην ομώνυμη αυστριακή κωμόπολη.

Ακολουθεί η μετάφραση της συνέντευξης:

Η Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου θεωρεί «πολύ πιθανό» να οδηγήσει η κρίση στο Αφγανιστάν σε ροές προσφύγων προς την Ευρώπη. «Η αντιμετώπιση (του ζητήματος) είναι κατ΄ αρχάς ευρωπαϊκή υπόθεση, που απαιτεί μια συνεκτική ισορροπία ανάμεσα στην αλληλεγγύη μας και στην ευθύνη», τόνισε η Eλληνίδα Πρόεδρος σε γραπτή της συνέντευξή της στο πρακτορείο Austria Presse Agentur (APA). Σήμερα θα μετάσχει ως κεντρική ομιλήτρια στην έναρξη του European Forum του Alpbach.

«Είναι αναγκαία μια στενή συνεργασία με όλα τα κράτη της περιοχής και με τα ενδιαφερόμενα μέρη, προκειμένου να αποφευχθεί μια νέα ανθρωπιστική και μεταναστευτική κρίση, αλλά και να προστατεύσουμε τα σύνορά μας», δηλώνει η κυρία Σακελλαροπούλου, η οποία ανέλαβε καθήκοντα το 2020 και πρόκειται να έχει στο Alpbach συνομιλίες με τον ομοσπονδιακό Πρόεδρο Alexander Van der Bellen.

Σύμφωνα με την ίδια, η Ε.Ε. έχει καταστήσει σαφές ότι θα υπάρξει στήριξη για τις γειτονικές χώρες του Αφγανιστάν. «Κανένας πρόσφυγας ή μετανάστης δεν θα πρέπει να εργαλειοποιηθεί και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια θα πρέπει να γίνεται απολύτως σεβαστή, ως το κεφαλαιώδες στοιχείο των ευρωπαϊκών αξιών και των ηθικών μας αρχών».

Σύμφωνα επίσης, με την Ελληνίδα Πρόεδρο, η Ελλάδα παρακολουθεί στενά την κατάσταση στο Αφγανιστάν. «Προτεραιότητά μας αυτή τη στιγμή είναι η εκκένωση και μεταφορά εκτός Αφγανιστάν Ευρωπαίων πολιτών και προσώπων που συνεργάστηκαν με τις ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις καθώς επίσης και των οικογενειών τους».

Η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος στην ιστορία της Ελλάδας χαρακτηρίζει τις δασικές πυρκαγιές ως «μία φυσική καταστροφή πρωτοφανών διαστάσεων», με περισσότερες από 600 εστίες φωτιάς «σε όλες τις γωνιές της χώρας». Όπως σημειώνει, οι πυρκαγιές υπήρξαν συνέπεια «όχι μόνο ανθρώπινης αμέλειας ή εμπρησμών, αλλά και της κλιματικής αλλαγής». Εκδηλώθηκαν στη διάρκεια ενός ασυνήθιστα έντονου καύσωνα, ο οποίος διήρκεσε περισσότερο από μία εβδομάδα.

«Η αποζημίωση και η υποστήριξη των ανθρώπων εκείνων που έχασαν τις περιουσίες τους και επλήγησαν από τα καταστροφικά αυτά γεγονότα αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα», υπογραμμίζει η κυρία Σακελλαροπούλου. Η διαδικασία αναδάσωσης των περιοχών, όπου συνυπάρχουν δάση και κατοικίες, πρόκειται να ξεκινήσει άμεσα, προκειμένου να «βελτιωθούν οι συνθήκες για τους κατοίκους τους».

Σε ότι αφορά στις εθνικές αρχές, είναι κατά την ίδια πολύ σημαντικό να μεταβούν από μια πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης σε μια περισσότερο προληπτική πολιτική στη διαχείριση δασών – «για τη διασφάλιση του οικοσυστήματος και την ασφάλεια των πολιτών, συμπεριλαμβανομένων των επισκεπτών και των τουριστών». Σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα ωστόσο, απαιτείται μια παγκόσμια στρατηγική για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. «Η συνεργασία σε διεθνές επίπεδο είναι ο μόνος δρόμος, στη βάση του οποίου η ανθρωπότητα θα μπορέσει να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά περιβαλλοντικά ζητήματα και να αποτρέψει οικολογικές καταστροφές».

Ερωτηθείσα για τους εν μέρει υποχρεωτικούς εμβολιασμούς (κατά του κορωνοϊού) και την αποδοχή τους από τους Έλληνες πολίτες, η πρώην ανώτατη δικαστής δηλώνει ότι το εμβόλιο είναι «ένα πολύτιμο δώρο της επιστήμης στην ανθρωπότητα» και το «ισχυρότερο όπλο μας, προκειμένου να αποκατασταθεί η κανονικότητα και να ξανακερδίσουμε την ελευθερία μας». «Οι Έλληνες», όπως υποστηρίζει, «αντέδρασαν συνολικά θετικά στην εμβολιαστική πολιτική και προσαρμόστηκαν στις ακραίες συνθήκες της πανδημίας».

Ο υποχρεωτικός εμβολιασμός συγκεκριμένων ομάδων πολιτών, που είναι περισσότερο εκτεθειμένοι στον κορωνοϊό, όπως για παράδειγμα το υγειονομικό προσωπικό, και επιπλέον η παροχή κινήτρων για τα εμβολιασμένα άτομα θα αυξήσει, σύμφωνα με την ίδια, την αποτελεσματικότητα της υγειονομικής πολιτικής. «Δεν χρειάζεται να υπενθυμίσω ότι η νέα μετάλλαξη του ιού, η οποία είναι ιδιαιτέρως μεταδοτική, δεν αφήνει περιθώρια για καθυστερήσεις. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο χειμώνας θα είναι σκληρός και είναι επειγόντως αναγκαίο να θωρακίσουμε το δημόσιο σύστημα υγείας και την κοινωνία μας στο σύνολό της».

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου απηύθυνε την κεντρική ομιλία στην επίσημη έναρξη του Ευρωπαϊκού Forum του Alpbach 2021.

Ακολουθεί η ομιλία της κυρίας Σακελλαροπούλου:

Εξοχότατοι,
Αγαπητοί συμμετέχοντες στο Ευρωπαϊκό Φόρουμ Alpbach 2021,

Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Alpbach Andreas Treichl, καθώς και τον Πρόεδρο Van der Bellen, για την πρόσκλησή τους να μιλήσω στην εναρκτήρια συνεδρία αυτού του ιδιαίτερα σημαντικού Φόρουμ, του οποίου η διαχρονική αξία έχει καταστεί εμφανής όλες τις προηγούμενες δεκαετίες.

Κατά τη διάρκεια των 75 χρόνων της ύπαρξής του, έχει συμβάλει στην προώθηση καινοτόμων ιδεών και προσεγγίσεων, που με τη σειρά τους έχουν εμπλουτίσει το ευρωπαϊκό ενοποιητικό εγχείρημα.

Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι εδώ μαζί σας, με τόσους πολλούς διακεκριμένους συμμετέχοντες από διάφορες χώρες και τομείς ειδίκευσης, για να μιλήσω για ένα θέμα που με συναρπάζει και το οποίο θεωρώ ότι είναι κεφαλαιώδους σημασίας: το κοινό μας μέλλον, το μέλλον της Ευρώπης σε αυτήν την περίοδο των προκλήσεων.

H ερώτηση που προκύπτει από τον τίτλο του Φόρουμ είναι η εξής: Βρισκόμαστε τώρα ενώπιον αλλαγών ιδιαίτερα μεγάλων διαστάσεων; Είναι η περίοδος που ζούμε μια περίοδος «μεγάλου μετασχηματισμού»; Πρέπει επομένως να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε υπαρξιακές και εντεινόμενες προκλήσεις σχετικά με το κοινό ευρωπαϊκό μας μέλλον;
Φοβάμαι πως η απάντηση είναι ναι. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ευρώπη στέκεται τώρα σε ένα σταυροδρόμι αντιμέτωπη με ανάλογες τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις.

Αυτές περιλαμβάνουν τον λαϊκισμό και την αμφισβήτηση εκ μέρους του των θεμελιωδών ευρωπαϊκών αξιών την πανδημία και τον προβληματισμό που ανακίνησε σχετικά με την ικανότητα της Ευρώπης να εγγυηθεί την υγεία και την ευημερία των πολιτών μας∙ την κλιματική αλλαγή και την απόδειξη ότι το υπάρχον μοντέλο ανάπτυξης είναι ξεπερασμένο∙ γεωστρατηγικές μεταβολές που απειλούν να θέσουν την Ευρώπη εκποδών από την ηγετική θέση της στον κόσμο.

Η Ευρώπη πρέπει να αγωνιστεί για τις αξίες που αντιπροσωπεύει τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων της. Αυτές τις μέρες, οι καρδιές μας βρίσκονται με τους πολίτες του Αφγανιστάν, ιδίως τις γυναίκες και τα κορίτσια του, που στοχοποιούνται, μόνο και μόνο για τον λόγο ότι θέλουν να ζήσουν και να ντυθούν ελεύθερα, να σπουδάσουν, να εργαστούν. Οι απελπισμένες φωνές τους ζητούν στήριξη και ελπίδα και εναπόκειται σε μας να τις αφουγκραστούμε. Πρέπει να υπερασπιστούμε αυτές τις γυναίκες και τις αξίες που μοιράζονται, ειδάλλως θα πρέπει να επωμιστούμε το βάρος των τύψεων. Η ΕΕ και η διεθνής κοινότητα εν συνόλω πρέπει να αναλάβουν κατάλληλη δράση, ώστε να διασφαλίσουν την προστασία των ζωών των πολιτών, όπως επίσης και της πολιτιστικής κληρονομιάς του Αφγανιστάν, οι οποίες βρίσκονται τώρα σε μεγάλο κίνδυνο.

Επιπρόσθετα, είναι αλήθεια ότι η πανδημία, η οποία πρόσφατα συγκλόνισε τις κοινωνίες μας, προκάλεσε μια βαθιά ενδοσκόπηση ως προς τον τρόπο ζωής μας εγείροντας αμφιβολίες σχετικά με πεποιθήσεις που θεωρούνταν σίγουρες ή αυτονόητες παλαιότερα.

Επιπλέον, μας έκανε να επανεκτιμήσουμε πολλά πράγματα και να δούμε πιο καθαρά ποιες πρέπει να είναι οι προτεραιότητές μας. Τοποθέτησε τις αξίες της ελευθερίας, της αλληλεγγύης και της ασφάλειας στο προσκήνιο.
Επιτάχυνε εξάλλου μια σειρά από αλλαγές που ήταν ώριμες, αλλά εξαιτίας της αδράνειας και των αντιδράσεων παρέμεναν ανολοκλήρωτες: ψηφιακός και πράσινος μετασχηματισμός των οικονομιών μας, ενίσχυση του πολυμερούς συστήματος και παγκόσμιων εγχειρημάτων συνεργασίας μεταξύ των κρατών στον τομέα της επιστημονικής έρευνας, της τεχνολογίας, της υγειονομικής και περιβαλλοντικής προστασίας. Χάρη σε αυτές τις αλλαγές δημιουργήθηκαν εργαλεία, τα οποία πρέπει να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά και να αξιοποιηθούν περαιτέρω.

Πάνω από όλα, η πανδημική κρίση πρέπει να ιδωθεί ως μια ευκαιρία για όλους εμάς για να συζητήσουμε και να σχεδιάσουμε το μέλλον της Ευρώπης. Η συζήτηση που θα διεξαχθεί θα πρέπει να είναι συμπεριληπτική και να λάβει υπόψη της ιδίως τι έχουν να πουν οι νέοι μας γι’ αυτά τα ζητήματα. Η κρίση πρέπει επίσης να ιδωθεί ως μια ευκαιρία για να προτείνουμε μια δυναμική ατζέντα που θα περιλαμβάνει όλες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, μέσω των οποίων η Ευρώπη θα αναδυθεί από την τωρινή κρίση ισχυρότερη, ανθεκτικότερη και πιο ανοιχτή στις νέες παγκόσμιες προκλήσεις.

Πράγματι, δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Παράλληλα με την πανδημική κρίση, παρακολουθούμε τώρα τα καταστροφικά αποτελέσματα της κλιματικής κρίσης. Αυτό το καλοκαίρι η Ελλάδα, όπως και πολλές άλλες μεσογειακές χώρες, βρέθηκε αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή καταστροφή, καθώς πάνω από 600 πυρκαγιές ξέσπασαν σε όλα τα σημεία της χώρας. Αυτό πρέπει να μας ευαισθητοποιήσει όλους μας για την ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων για την αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, πριν γίνει η κατάσταση μη αναστρέψιμη για τις μελλοντικές γενεές.
Από την άλλη πλευρά, η ενεργοποίηση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, για τον συντονισμό της συνδρομής των κρατών-μελών της ΕΕ, κατέδειξε για άλλη μια φορά τη σημασία της αρχής της αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της ευρωπαϊκής οικογένειας, η οποία ενωμένη μπορεί να αντιμετωπίζει όλες τις προκλήσεις.

Η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής πρέπει επομένως να είναι η κορυφαία προτεραιότητα της Ευρώπης. Πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό συνεπάγεται μια ολιστική προσέγγιση επικεντρωμένη στην έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης, καθώς και μια σημαντική ανατροπή του τρόπου ζωής μας. Εντούτοις, πρέπει να κινηθούμε γρήγορα και δραστικά προς τα εμπρός, όλοι μαζί από κοινού, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να προσπαθήσουμε να απαλύνουμε τις συνέπειες της μετάβασης, έτσι ώστε να υπάρξει μια «δίκαιη μετάβαση».
Ελπίζω ότι η συζήτηση σχετικά με τις προκλήσεις και τους μετασχηματισμούς που επίκεινται και γενικότερα για το μέλλον της Ευρώπης θα αποδειχθεί ένα δημιουργικό και συμμετοχικό «θερμοκήπιο» φρέσκων ιδεών.

Η Ευρώπη χρειάζεται αυτή την αναζωογονητική ένεση, έτσι ώστε να είναι ικανή να διατηρήσει και να βελτιώσει τη θέση της στην παγκόσμια σκηνή, να ικανοποιήσει τις πιεστικές ανάγκες των Ευρωπαίων συμπολιτών μας, παραμένοντας πιστή στις θεμελιώδεις αξίες που ενέπνευσαν το όραμα των Ιδρυτών της και το ευρωπαϊκό ενοποιητικό εγχείρημα συνολικά.
Θα ήθελα να ευχηθώ κάθε επιτυχία στο Φόρουμ και είμαι βέβαιη ότι οι συζητήσεις που θα ακολουθήσουν θα είναι εξαιρετικά γόνιμες και πολύτιμες.

Η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου, μετά από πρόσκληση του Προέδρου της Αυστρίας Alexander Van der Bellen, βρίσκεται στο Alpbach, για να κηρύξει από κοινού με τον αυστριακό ομόλογό της την έναρξη του Ευρωπαϊκού Forum με τίτλο “Μετά την καταιγίδα, ένα όνειρο για την Ευρώπη”. (περισσότερα…)

Η ψυχική δύναμη, η πνευματική συγκέντρωση, η αδάμαστη βούληση και η ακατάβλητη επιμονή είναι αυτονόητες προϋποθέσεις προκειμένου να ανταποκριθεί ένας αθλητής στο υψηλό επίπεδο συναγωνισμού των Ολυμπιακών Αγώνων. Πόσο, όμως, σθένος χρειάζεται να επιστρατεύσει ένας αθλητής με κινητικές, οπτικές ή άλλες αναπηρίες για να αφοσιωθεί στην άκρως απαιτητική πνευματικά και σωματικά προετοιμασία των Παραολυμπιακών; Πόση αντοχή και πόση πίστη; (περισσότερα…)